Julie - triada życiowa

epikurejczyk z Julią
zmajstrowali rodzinę
trzy pacynki i ceglasty dom
a potem niebieski kondor
pędził bujany żywot

na głowie Julii lądowały
helikoptery i flądry
kuliła się w skorupie
nocą krwawiły dziury w niebie
i dojrzewały winogrona

na wysłużonych schodach
przycupnęła agonia
Julia nie ma już nic
jest modlitwą do nieba
a majster

ceruje perforowane sny

&

Julka galopowała przez życie
jak szalony mustang po prerii
przypadkiem
schwytała birbanta
niczym bawoła za rogi

dwa chude badyle
betonowe domy i brak miejsca na ziemi
procentowy wyziew bizona
stał się przyzwyczajeniem
a dusza rani od środka

dziś Julka tnie asfalt
z zachodu na wschód
strach pomieszał szyki
przyjaźni się z Parkinsonem
a moczykij

łowi piranie w butelce


&

trzecie pokolenie fatamorganą
i przezroczysty
dom pod chmurami

Julcia ma osiem lat
podziwia wysmukłą barbie
odzianą w poszatkowany
przez cienie brokat
i mydli

bańkom źrenice


25.08.2015

Na dzień dzisiejszy nie ma już epikurejczyka oraz Julii, birbanta i Julki - pozostały tylko dwie pacynki, dwa chude badyle i Julcia.

autor

czerges

Napisany: 2023-08-20 Dodano: 2023-08-20 15:00:19

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie