Piekło Moich Myśli

promienie czerwcowego słońca ranią tak bardzo tym razem to koniec

wylewa się cierpienie
zakrapiane tylko odrobiną szczęścia
wolności
ale cóż mi po wolności
gdy każdy dzień będzie teraz przepełniony żalem
tęsknotą
beznadzieją
bólem niespełnionego marzenia

jeszcze nigdy tak nie było
a teraz wiem
już nigdy cię nie zobaczę

stoję w tłumie ludzi
widzę jednak tylko ciebie
stoję w tłumie ludzi
przyjaciół znajomych
jednak jeszcze nigdy nie byłam tak samotna

stoi obok mnie
on
najlepszy przyjaciel którego codzień ranię
fałszywymi wyznaniami
każdym lodowatym pocałunkiem
i inni przyjaciele
ich również ranię
każdym nieszczerym uśmiechem w ich stronę
że niby życie jest piękne
i ranię przede wszystkim siebie
trwając w kłamstwie
z własnej słabości i lęku

po co mi były marzenia
skoro teraz został tylko płacz
i zgrzytanie zębów

lecz nie płacz nad niespełnioną miłością lecz płacz nad tym błędnym kołem i zakłamanym życiem

autor

Galathea

Napisany: 2005-01-13 Dodano: 2005-01-15 21:27:01

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie