...pieprzone życie...

...pieprzone życie...

W naszym życiu jest już tak
Wszyscy wszystko robią na wspak
Gdyby każdy robił dobrze, a nie źle
Jakby wtedy było? Kto to wie?

Świat byłby lepszy? Nie byłby trudny
Świat byłby smutny, stal by się nudny
W każdym z nas musi być dobro i zło
Przeważa to drugie- spadliśmy na dno

Człowiek zabija drugiego człowieka
Nie drga mu przy tym nawet powieka
Zdarzy się też, że fizycznie zrani
Poczeka, popatrzy, aż ten drugi się wykrwawi

Może również zranić duchowo
"Siądzie" na psyche, wykończy nerwowo
Większość ludzi miłością żyje
Prędzej czy później i tak ona zabije

Ludzie z rozpaczy wieszają się
Potem żal za serce mocno rwie
Skończy następne życie się
Bo smutek najbardziej w kolanach gnie

Problemy rodzinne to najlepsza rzecz
Po co się rodzic? Później mówią precz
Lepszy alkohol czy tez pieniądze
A potem sprawa założona w sądzie

Ciało sześciolatka na śmierć pobitego
Przez ojca własnego! Wciąż nachlanego
Przed własnym domem znalezionego
Nożem również okaleczonego

Czternastolatka w domu molestowana
Rodziców swoich bardzo się bała
Przed wszystkimi to ukrywała
Sama pętelkę na szyje wybrała

Nasza młodzież - przez bliskich zdradzana
Zabija się od wieczora do rana
Najwięcej śmierci widzą we wszystkim
Gdy maja coś ważnego do powiedzenia bliskim

Jedną rzecz mają wtedy w głowie
Gdy rodzice staną nad nimi, przy grobie
By pomyśleli: po co samobójstwo córki czy syna
To oczywiste: by śmierć młodzieży ludzi połączyła

Oni wiedzą że tego uczynić się nie da
Ale ich śmierć na marne się nie zda
Każda śmierć człowieka zmienia
Bardzo szybko, w oku mgnienia

Zmieniajmy się więc na tego lepszego
By mniej w nas było tego gorszego

autor

nobody89m

Napisany: 2015-06-19 Dodano: 2015-06-19 16:42:03

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie