Pieśń tęsknoty
po fali morskiej srebrzysto gwiazdami
przetykanej
rozbrzmiewa melodia
ze strun trzech akordów
pieśń o miłości śmierci
a ta ostatnia tęsknoty
dźwięczy nieustannie
nie pochłoną jej bezkresne głębiny
nie dosięgnie dna
nie wypłaczę w łzach
ani w sennych mgłach nie zniknie
wdziera się ostrzami kolczastymi
rani rozrywa do bólu
ciągle smutkiem łka
tęsknota ludzka
czym zaspokoić twój głód
ta droga istota zabrała
życiodajny tlen
brak tchu
bezmiar wód pragnienia nie ugasi
ani wspaniałość świata
jedna istota
a słabość czuję
krew oziębła
i wargi w milczeniu
zastygły ociężałe
bo jak żyć
gdy miłość z tobą odeszła
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-10-13 07:15:45
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
bezmiar wód pragnienia nie ugasi....co w sercu płonie
Potrafisz wyrazić takie uczucia NiebieskDamo,
potrafisz pięknie.
Pozdrawiam:))
Pieknie i lirycznie.
Zmienia się barwa morskiej fali, raz niesie melodię
blisko słyszalna, inną w oddali
Gdy obejmiesz wzrokiem tą przestrzeń, tą głębie i
zasłuchasz się w bezmiarze usłyszysz brzmienie trzech
akordów o miłości, śmierci i tęsknocie bez pamięci.
Wabimy ku sobie cząstki w tej materii jaką jest
tęsknota,na nią w chwilach samotnych zawsze jest
ochota.
Jaką ulgą niesie w tęsknocie łza nawet jedna na
policzku kropelka,to dla serca ulga wielka
Bezmiar oceanu tęsknoty pragnienia nie ugasi, nie
zasłoni świata od ukochanej osoby
Bo za nią tęsknimy, do niej rwie się uczucie, gdy jej
nie ma, tracimy apetyt, w dłoniach czucie
W tęsknocie pojawiają się wizje twarzy ukochanej
osoby, wystarczy wtedy ja dotknąć, jak dobrze mi z tym
dotknięciem mój boże.
Ból i rozpacz się wzmaga, gdy z przed oczu ukochana
osoba znika.
Pozostajemy sami, na uboczu życia, a życie biegnie,
czeki bez pokrycia .
Niebieska damo orzekłaś mnie tęsknotą i milczącymi
wargami, pomyśl, czy przypadkiem życie nie jest przed
nami.
Nie wystarcza dotykać miraży i sycić się
nieobecnością, spróbuj wyjść na ulice,do ludzi
oczyma-poszukaj miłości, poszukaj czy mnie tam nie ma.
Łatwo mnie poznasz, bo zawsze mam przy sobie coś
barwnego,to bukiet frezji, koloru jaśminowego
Pozdrawiam - zmienia się barwa morskiej fali, jestem
blisko on tez, nie szukaj go w oddali
Piękna pieśń szkoda, że taka smutna. Ach.... ta
"tęsknota ludzka". Cieplutko pozdrawiam + zostawiam
"jak żyć
gdy miłość [...] odeszła"
bardzo mi się smutno zrobiło
Przeczytałem z uwagą i zostawiam PLUSA z
pozdrawianiami!!!
Bywaja rozne tesknoty,Twoja taka piekna ubrana w
jesienny smutek.Pozdrawiam serdecznie+++
Piękny i smutny:)
poruszające:-)