Piewca zła

Pochmurno w duszy
Gdy się nie ma komu zwierzyć
Słońce nie świeci, śnieg nie prószy
Nic nie potrafi ucieszyć

Otulony kłamstwem - niby kołdrom
Imam się cudzych marzeń
Dobra nie dostrzegam,za to zła ogrom
Każe mi iść z nim w parze

Celibat uczynków dobrych
Udaremnia mą świętość
Jak być w tym świecie mądrym
I nie popaść w odmienność?

Spłacę dawne urazy
Zawzięty piewca nieszczęść
Bez moralnej zkazy
- Chcieć żyć, czy nie chcieć?

autor

first to fight

Dodano: 2006-12-17 18:00:31

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie