W pijanym świecie...

Z myślą o siostrze Żanetce...

Jesteś w swoim potarganym świecie,
język twój niezrozumiałe słowa plecie,
obraz twój niewyraźny, zamazany,
umysłem trucizną zalanym malowany.

Odrzucasz wyciągniętą ręke, bo nie rozumiesz,
prostych czynności wykonać już nie umiesz,
nie ma już żadnych wartości w twoim życiu
poza butelką wódki niezbędnej do bycia.

Boję się przekroczyć próg domu twojego,
boję się widoku przerażającego
twych oczu dzikich, jakby szalonych,
pełnych obłędu, alkoholem zmąconych.

Dzieci wciągasz w swój świat okrutny,
żywot ich niepewny jest i smutny,
w serduszkach skrzywiony wizerunek matki...
Niszczysz nie tylko siebie, także swoje dziatki.

Jak cię wyrwać z zakleszczonych ramion pijaństwa,
jak uchronić twoją duszę od szaleństwa,
kiedy demon zawładnął całkiem twym umysłem,
a twe serce oplótł krzewem ciernistym...

Boję się i jestem bezsilna.Czasem wolałabym poprostu uciec od tego problemu, który ciągnie się przez całe moje życie...

autor

Jolcia

Napisany: 2006-08-23 Dodano: 2006-08-23 12:31:37

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie