Piórko
Jak piórko zagubione lecę lekka
w przestworzach
powyżej 9 piętra dotykam nieba
jak w nirwanie bez lęku
siedząc na parapecie
z zadziwieniem dziecka
oglądam panoramę miasta
odkładam na chwilę gazetę
z cierpkim losem Herty Műller
uśmiecham się do siebie
do Ciebie w myślach
lekkich jak piórko zagubione
lecę w przestworzach jak
Chagall i Bella
w miłości do siebie
da długie lata ...
Spadam i wpadam w błękit głęboki
ratujesz mi życie-choć na chwilę
"Między niebem a ziemią" 2004/06
autor
morgana
Dodano: 2011-11-06 07:09:32
Ten wiersz przeczytano 414 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
W życiu liczą się właśnie chwile! Pozdrawiam!