Piosenka o obawach
Tak bardzo boję się życia,
tego co mi przyniesie los.
Pragnę chwili spełnienia,
pragnę by kiedyś ktoś
Za rękę mnie podtrzymał,
odgarnął słowem mrok.
Bym nigdy jużnie była,
różą zmienioną w proch!
Tak bardzo boję się uczuć,
które w sercu mam.
One rodzą niepokój,
one dają blask dnia.
Uciekam od Twoich oczu,
od gestów, głębi słów.
Uciekam, lecz nie wiem dokąd,
jak długo starczy sił.
Tak bardzo boję się bólu,
że ktoś zabiję Cię.
Zagłuszam w sobie radość,
zagłuszam w sobie lęk.
Chcę, jak podniebny ptak,
niespętany łańcuchem trosk.
Przez życie w nadziei trwać
i znaleźć, znaleźć swój dom.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.