Piosnka Gnoma

Będę zawsze marzył, o tym czego nie mam,
będę zawsze śnił. Tego mi potrzeba.
Będę wyczekiwał, łaski swego Pana,
będę klepał pacierz przed każdym śniadaniem.

Będę czekał gwiazdki z niebieskiego nieba,
będę stał przy piecu łapiąc świeże chleby.
Będę nic nie robił, aby być szczęśliwym,
to jest moja droga, ach to piękne życie!

Słońce mi opowie baśń o leśnych trolach,
księżyc ukołysze spracowaną głowę.
Dzień niech będzie chwilą słodko niezdobytą,
a noc mym alibi, żeby dalej nico.

Będę tańczył sobie na otwartej studni,
i wcale nie wpadnę, bom jest przecie królem!
Będę leżał w trawie, nikt mnie nie zobaczy,
ale to nie ważne, wszystko przyjdzie samo.

A gdy już usiądę na drewnianej ławie,
przed drewnianym domkiem, by zaczerpnąć wiatru.
By odpocząć trochę od nic nie robienia,
nagle się okaże, że ja nic już nie mam.
Wtedy flet wystrugam, z opadłej gałązki,
zagram tę melodię o samotnym gnomie.
I przypomnę sobie słowa mojej mamy:
Synku, mamy tyle, ile nazbieramy.

autor

rebel

Napisany: 2010-11-30 Dodano: 2010-11-30 09:58:00

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie