O pisaniu

Apel

Nie piszmy wierszy tylko dla poklasku
brawa umilkną po każdym wrzeniu
cisza pozbawia trwałości i blasku
podcina skrzydła każdemu marzeniu

Nie piszmy wierszy po prostu z nudów
stają się zwiędłą gałęzią liści
pomiętą kartką, złudzeniem cudu
które wrażliwość potrafi zniszczyć

Piszmy swe wiersze z potrzeby serca
by siebie dawać innym, nie fałsze
więcej korzyści z takiego wiersza
są wtedy jak z perłą otwarte małże

i tak każdy z nich jest pełen niedoskonałości, bo słowa są ułomne

autor

Adnotacje

Napisany: 2005-08-09 Dodano: 2005-09-09 20:23:37

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie