Pisz szczęśliwe miasto.

Piękny, dumny ratusz, jak ołtarz niebiański
prezentuje miasto, jego sławne dzieje.
Jak tu dziś cichutko. Gdzie orszak ułański?
Nie słychać już rozmów i nikt się nie śmieje.

Niebo kolor różu dzisiaj tu przybrało.
Niezmącony spokój z tego zdjęcia płynie.
Słońce za ratuszem? Może się schowało?
Jego piękna zorza z pewnością nie zginie.

Rzędy samochodów równo ustawione,
jakby ktoś komendę wydał temu miastu.
Stoją trzy choinki, trochę zaśnieżone.
Tak pięknie, odświętnie, nie widać balastu.

Patrząc na to zdjęcie zadaję pytanie.
Róż ma swoje prawa, radość ludziom niesie,
ale czy się zbliża wieczór, czy poranek?
Ta cudowna zorza już wysoko pnie się.

Miasto bliskie sercu, zawsze jest kochane.
Dziś nie mogę zgadnąć w tym piękna układzie
miasto romantyczne, troszeczkę zaspane,
czy to Pisz się budzi, czy też spać się kładzie?

Zawsze tak mówiono:- mężczyzno, niewiasto,
gdzie twoje dzieciństwo, tam twoje korzenie.
Kochaj swych sąsiadów, a pokochasz miasto,
nigdy potem w sercu miłości nie zmieniaj.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2019-01-31 Dodano: 2019-01-31 03:04:08

Ten wiersz przeczytano 1447 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie