Piszą miedzy sobą dwoje z portala

Nam mającym poetyckie pióra w dłoniach, wybaczyć można wiele

Dotknąłem cię kwiatem, na skroń złożyłem plasterek poezji, wziąłem Ciebie cudowna dziewczyno, w krainę kwiatów, pachnących frezji
Wspominałaś oparta o me ramię, ze była przeszłość- która już nie warto przywoływać- dziś chce się tobie śpiewać.
Składajmy strofy naszej śpiewanej przyjaźni –takty zamieńmy w pocałunki, wróci coś czego prawie nie było, świat z dzieciństwa malutki.
Idziemy oboje rytmem pracy krosna- wychodzą z pod niego barwne wstęgi jak wiosna, oplatajmy swe ciała w jedno, zaiste – świat nam sprzyja – nasza przyjaźń jak niebo czyste.
Wykuwałem zalążki naszej przyjaźni- ty otulałaś nasze dłonie – spojrzałaś za siebie, oczarowana –w sercu miłość płonie.
Może to nie pożoga, może nie fajerwerk, ale wiemy, ty jedyna i ja ze w tym trwamy i niech nam los sprzyja – gładka droga przed nami
Dziś przyszłaś do mnie ze swym uśmiechem i zapachem kobiety, tulę się do ciebie, odczuwam we mnie silna podnietę, na tym zakolu mojego pisania, odkładam pióro, na dziś
moje piękne ku tobie wyznania
Spoglądam na twoją buzie na fotografii – tchnie z niego piękno, pełne gracji.
Masz w sobie piękno rzeczonego słowa, twoje lico bardzo mi się podoba
Czekałem i czekać będę na twoje wizyty, ciebie wciąż niesyty
Zadrgało mi w myślach i w oczach coś niewytłumaczonego, ty piękna młoda kobieta
u mnie za tobą tęskniącego.
Ucieszyłem się twoim pięknym poetyckim słowem – masz dar i twoja fotografią.
Jest w tobie to co mnie urzeka – może innym razem to opiszę, dziś jest smutek, bo jesteś z daleka

Bolesław


Moje krosna Bolesławie delikatnie wprawione w ruch ..bojaźliwie, lecz z ciekawością tkają nową rzeczywistość..te same krosna, zmęczone przeszłością nadają nowy rytm przyszłej owiewnej i delikatnej tkaniny ,zwanej dalej życiem.. jej delikatności ,powiewności..ma nadać nowy wątek i osnowę w dalszej jej drodze..ma otulać ,ogrzać być opoka w trudnych chwilach.. Twa stal natomiast już zahartowana przez życie pobłogosławi każdego kto ośmieli się dotknąć jej po raz pierwszy..czując zapach bawełny,słysząc wykuwaną stal..otulam Twoje dłonie delikatnie pozostawiając na nich wątek i osnowę ..muskam zefirkowo spracowane dłonie ..zdrowia i samych dobroci
Bolesławie

Scalił w jedno :slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2018-01-30 Dodano: 2018-08-30 05:29:49

Ten wiersz przeczytano 1125 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie