Pląsy dotyku

Gdybyś chociaż wiedziała,
Nie umiem żyć bez Twojego dotyku,
Nie umiem żyć bez Twojego oddechu.
Przychodzisz i odchodzisz jak lekki powiew bezdomnej bliskości.
Przychodzisz i odchodzisz jak smutny ktoś – sprawdzający wodomierze łez.

Bezradna w miłości jak nowonarodzony królik.
Bezradna w miłości jak królik idący na pasztet.
Zasłaniasz się nim jak tarczą przed mym oddaniem.
Zasłaniasz się jego pustką przed mym poświęceniem.

Uciekająca przed prawdą, która nie mówi prawdy.
Uciekający przed prawdą, która nie mówi prawdy.
Rozczarowani utratą byłej bliskości, która wykluła się zanim rozwiązali jej zagadkę.
Po co liczyć godziny, skoro wiadomo, z tego nic nie będzie.

Dotykają się mimo woli,
Dotykają się mimo losu.
Pląsami motylich pocałunków,
Pląsami dotyków.

autor

Panna Piszpan

Dodano: 2006-08-21 10:27:18

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie