platoniczne
platoniczne myśli moje
ciepło czterech ścian
i światło pod kloszem
gonią ciebie
wierzę
że jesteś tym
którego się kocha
chłopcem
w blasku słońca
marzę
o podróży z tobą
do końca
/I.Ok./
autor
Czatinka
Dodano: 2010-02-14 12:24:18
Ten wiersz przeczytano 855 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
piękne marzenia... tylko dlaczego mi smutno...
platoniczne-to złudna nadzieja na podróż do końca.
Dziękuję za ten wiersz - bo myśli "krążą" mi w tej
tematyce. Jednocześnie pięknie dziękuję za b.dobry
komentarz - strzał w"10". Pozdrawiam serdecznie :)
i to jest właśnie miłosc w czystej postaci......kilka
słów a serce tak szeroko otwarte...pozdrawiam...
"Gdzie są chłopcy z tamtych..." ? Pod kloszem ;)
Na nogach bambosze , a w głowie marzenia , siedząc w
fotelu pod lampą z kloszem. Dobre.
jak warty grzechu to..do dzieła,nie marnuj swojej
energii na iluzję,ale jak czujesz ,że wart grzechu to
goń.pozdrawiam bardzo serdecznie.
ps.jeszcze parę dni i wrócę tu ; )
Kochac mozna na wiele sposobów, platonicznie też.
Ładny ,czuły wiersz.
Czasem i miłość platoniczna może być szczęściem :)
Cztery ściany świata, hmm..Dogoń.. M.
I tym sposobem nasza marzycielka udaje się w podróż do
końca-oby szczęśliwie i z wszystkimi
wygodami...powodzenia
Ja myślę, że czasem nawet lepiej kochać się w kimś
platonicznie, niżeli nie kochać w ogóle.Miłość, jaka
by nie była, uskrzydla, więc dajcie mi skrzydła, niech
nad martwym wzlecę światem... cyt.
Czas na zmianę...platoniczna miłość męczy.Pozdrawiam
Jeśli wolny , to goń, nie tylko myślami...
oby on też o tym marzył, czego podmiotowi życzę:)