plaża

Wielki - mały wiersz!Tak bardzo wizyjny, że dech
zapiera!
Jest czego gratulować, tym bardziej, że bez potknięć..
No, nie licząc tytułu, który zda się chybiony, skoro
wizje czytelnika dotyczą czego innego.

Puenta- rewelka. Tekst wiele bardziej przemyślany,
niż większość na beju . Plus!

"„tu i teraz” jest nie dla mnie" dla mnie
to pięknie napisany, smutny wiersz o odchodzeniu

krawędzią brzegu będzie noc
która zamienia wszystko w NIC... swiadomosc
nieuniknionego... wiersz mowi o tym poetycko i
niezwykle pieknie

odprowadź na tamten brzeg...to droga, z której nie
można już zawrócić, ładnie

wiersz bardzo dobry refleksja jakby pogodzenie w tle
trauma To jest poezja

Promieniowanie tła, które występuje we Wszechświecie
(tzw reliktowe), jest pozostałością po wczesnych
etapach, jego (Wszechświata) ewolucji. Idąc tym tropem
enigmayic, będziesz miała wspaniałe towarzystwo.
Reasumując: Styks dawno już wyschnie a tło, istnieć
będzie nadal. Świetny wiersz... wpleść się w potęgę
otaczającego nas Wszechświata, stać się jego częścią,
być nośnikiem informacji dla potomnych... można sobie
jedynie wymarzyć taką trwałość - Tobie się to udało...

I tak nie pojmiemy dokąd idziemy (płyniemy)? Wiersz
znakomity!

Czytając odczułam ból,taki którego nie złagodzi nawet
morfina.pozdrawiam

Świetny poetycki obraz pesymizmu. Ciekawe metafory i
niepospolite rymy.

Piękny wiersz, zachwycił mnie, dziękuję i pozdrawiam.

złocistą plażą miękkich słów
w poszumie lśnień nieprzezroczystych
nie pójdę śladem swoich stóp
by się zachwycić pięknem istnień