Plener s

Pod sklepienia błękitem spoczywał na łące,
w żółtych płatkach kaczeńców z rozkoszą się nurzał
Złotymi promieniami niebiosa odkurzał
ze strzępiastych obłoków strząsał krople lśniące.

Spojrzeniami artysty zaklinał naturę,
szukał w odsłonie Świata rąbka tajemnicy.
Wyobraźnię podkręcał w pięknie okolicy,
powoli zaklinając koła kwadraturę.

Ale kiedy jak Stwórca pędzel wziął do ręki,
rozmazał kolorami tęczową paletę.
Wyławiał na blejtramie polnych maków wdzięki -

pieszcząc płótno zmysłami jak młodą kobietę.
Obraz wiernie powtarzał Wszechświata stworzenie,
a on czerpał od Boga cudowne natchnienie.

autor

Stumpy

Napisany: 2018-04-19 Dodano: 2018-04-19 10:05:49

Ten wiersz przeczytano 884 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Sonet Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie