* * * PŁOMIEŃ MIŁOŚCI * * *

Żeglujemy po burzliwych falach we Wszechświecie
Tak często się w nim czujemy, jak to bezradne dziecię
Duszą odnajdujemy właściwe ścieżki przez przestworza
Przewodnikiem jest Nam Tęcza. ta północna zorza

* * *

Gdzieś tam... hen... pomiędzy gwiezdnymi szlakami
Zapłonął świetlisty płomień... kreśli swój ślad znakami
Prześlizguje się po bezdrożach czarnych głębi Kosmosu
Prze przed siebie... wędruje na spotkanie swego losu
Powstał... ta iskierka... taka mała do życia powołana
Wzięta niewiadomo skąd... samotna... nikomu nieznana
Rozrósł się... zwiększył swoją moc... zaistniał w niebycie
Wystrzelił pełnym światłem... przestał płonąć skrycie
Gorejący... łuną wewnętrzną bijący i żarem przepełniony
Mocarnym się zdawał wszystkim i niczym nieujarzmiony
Mknie poprzez bezkres Wszechświata... sobą istnieje
Rozpala swym powstaniem w martwej duszy nadzieje
Daje w sobie pokarm Bogów.. uczuciem napełnia puchary
Zwątpienie blaskiem wycisza... przywraca w miłość wiarę
Pozwala się skrzydłom rozwinąć, w niebo poszybować
Pozostawić czarne zgliszcza i... zacząć wszystko od nowa
Ma w sobie wielką siłę, podwaliny budowli pragnie położyć
Szkarłatem wymościć gościniec... czar uczuć nałożyć

* * *


Rozświetliły się Nam dziś ścieżki Tęczowego Łuku
Bez fanfar, owacji, aplauzów... bez zbędnego huku
Rozpoczęło się Księgi Losów przez Nas wypełnianie
Zakończył się przeszły czas... nowy w Nas nastanie
Poszybują wzburzone emocje z dwóch serc zebrane
W przestworzach... a w nich spełnienie będzie dane
To, które hen, w głębinach Kosmosu na Nas czekało
I jako płonący kaganek, kierunek Nam wskazywało
Zatrzaśnięte też za sobą drzwi światów zostawimy
A puchar Szczęścia, oburącz ujęty, do dna spełnimy

napisany Warszawa, dnia 22.06.2007r.

autor

HERMES

Dodano: 2007-06-23 00:01:01

Ten wiersz przeczytano 1324 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie