Płomienie słońca
Jaskrawe płomienie słońca
już zajrzały do mnie
wprowadziły trochę światła
do codziennego życia
jakże dawno już nie widziałem
tego światła nadziei
czy to da mi życie?
Czy roztopi lód sercowy?
Odpowiedzi nie zna nikt
jedynie pozostaje mi
na tym świecie dalej żyć
cieszyć się życiem, łapać czas
wśród przyjaznych mi twarzy
jakże wspaniale poczuć znów
letnią bryzę nadziei na ciele
jakże wspaniale jest
cieszyć się, żyć, kochać
oto właśnie doznałem
wiosny mojej duszy
może wkrótce ona
na nowo rozkwitnie
i owoce serca podaruje
znowu jakiejś osobie?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.