Płomienie w związku

urok twarzy zgasł
ogień płonie
żal że wybrany
nie ogrzewa się
w cieple serca
liczył na amory
nieustającej pięknotki

płonie w gniewie
rozchylone płatki
czerwone liście
budzą w nim niechęć
ośliepiła uraza
nie dostrzega że
bucham żarem
płomiennej miłości

mężczyźni lubują
się w urodzie
a uczucie wypływa
z prostoty wnętrza
nie ukryję wad
na zawsze

porzucone serce
nie zmienia sukienki
bo jest ozdobą
samą w sobie
zapamiętaj to
ubogi narcyzie

autor

pufeklidozja

Napisany: 2018-10-11 Dodano: 2018-11-10 22:57:03

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie