Płomyk
malutki płomyk
daje nadzieję
na blask
czas
się nie zatrzymał
dolewamy oliwy
jaśnieje
z każdym dniem
trzymamy się za ręce
słońce promieniami
muska twarz
wiatr rozwiewa włosy
mróz miłości
nie potrafi zmrozić
ta siła jest w nas
jesteśmy szczęśliwi
Autor Waldi1
Komentarze (14)
Taki plomyk jak Wasz, to bedzie sie palil i palil, i
palil ...
Pieknie.
Pozdrawiam z najlepszymi zyczeniami:)
Niech się pali w Was płomień miłości i nigdy nie
gaśnie Pozdrawiam Waldi
Tak, "siła jest w NAS"
Pozdrawiam serdecznie:-)
Czyżby Jadzia zapuściła włosy?
Pozdrawiam Waldi
Piękny wiersz :)
Pięknie,poetycznie poprowadzony myślą od początku do
końca wiersz-pozdrawiam serdecznie*
Uroczo :-)
Pozdrawiam Was serdecznie :-)
O miłość trzeba dbać jak o najpiękniejszy kwiat.
Udanego i miłego dnia:)
Miło poczytać :)
ładnie- dmuchać należy w ten płomyk, ale delikatnie...
Uroczo Walduś :) pozdrawiam cieplutko :)
Miłość :). Ładnie. Pozdrawiam i życzę miłego piątku :)
Mój ojciec mawiał, że szczęście to nie jest
okoliczność zewnętrzna, tylko cecha charakteru.
Wszystko zaczyna się od skry.
Od płomyka co ledwie się skrzy.
Trzeba podsycać by ogniskiem był.
Pięknie.