Płomyk przyjaźni przeistoczyć w...

Płomyk przyjaźni przeistoczyć w żar miłości...
Któż zna sposób na taką przemianę?
Z szczerego śmiechu przenieść się w stan błogości...
Ale czy to czego pragnę dostanę?

Bo nie chcę płytkich spojrzeń i pustych słów
Nie chcę godzin westchnień suchej tęsknoty
Nie chcę lubieżnych pocałunków i dotyków
Nie chcę umrzeć z bezdechu sromoty

Pragnę za to spojrzeń pełnych miłości
I słów z nadmiarem czułości
Pragnę byś po prostu przy mnie był
Każdą kroplę łez z mej twarzy zmył
Pragnę delikatnego warg muskania
I wrażliwego mego ciała dotykania
Pragnę nie zażyć nigdy sromoty
I żeby Cię opuścić głupoty

Ale któż zna na taką przemianę sposób?
Płomyk przyjaźni przeistoczyć w żar miłości...
Czy mam słuchać duszy mej głosów?
Czekać na miłość w samotności...

Gdy dusza duszy potrzebuje pokrewnej
I usta ust razem złączonych
Dłonie dłoni razem splecionych
Ja szukam przyjaciela...

autor

Justysia:)

Napisany: 2007-05-10 Dodano: 2007-05-10 22:14:06

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie