Płonące serce

Moje serce biło oszalałe lub spokojne,
w rytmie dnia i nocy, w radości i w rozpaczy,
i nagle coś się stało, coś się odmieniło,
spotkałam Ciebie i było już inaczej.

Poczułam ciepły płomień, co otulał mnie powoli,
najpierw mały, przytłumiony, w końcu wielki i gorący,
niosąc w sercu tę pochodnię, chciałam złączyć ją z Twym żarem,
lecz ugasił ją ocean niewstrzymany łez płynących.

Iskra nadziei zgasła, ogień strawił mnie zupełnie,
Ty jesteś zimny i lodem przepełnione jest Twe serce,
zamroziłeś więc i moje, już się nie odrodzi,
został popiół i ten płomień nie rozpali się już więcej.

Nie przyjąłeś miłości, którą chciałam z Tobą dzielić,
odrzuciłeś ją i wiem, że nigdy tego nie zmienię,
już nic nie uleczy bólu spalonego serca,
jest złamane, skute lodem, pozostało mi cierpienie.

autor

i.g.

Dodano: 2008-05-08 09:49:53

Ten wiersz przeczytano 988 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie