Płonące wspomnienia

Stoje w parku
Patrze jak nasze wspólne zdjęcie płonie
Wspomnienie uchodzi z dymem
Dobrze się z tym czuje
Bo już Cię nie kocham
Nie nawidze Cię
Za to co mi zrobiłeś mogłabym Cię zabić
Nie nawidze Cię!!
Nie chce mieć nic z Toba wspólnego
Odejdź !
Nie chcę Cię widzieć!
Nie chce Cie znac!
Nie istniejesz dla mnie...
Jesteś zerem...
Dnem
Wybrałeś co innego, wiec żyj sobie z tym
Mi bez Ciebie dobrze
Płoną nasze wspomniania
Rozchodzą się w świat...

autor

madzienka

Dodano: 2005-01-30 18:18:37

Ten wiersz przeczytano 713 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie