po co

Boję się.
Ten strach przeszywa ciało me
i płynie przez nie
jak przez trupa śmierć...

W mych oczach wciąż rośnie gniew
i wsysa się we mnie do głebi serc.
Zapycha sobą wszystko to,
co niesie ból i jego zło.

Wtem ogień od iskry wybucha
niby zabójcza broń i niszczy mą dobrą
miłości woń.

Już krew wiruje,
stukają łzy
i czerń przybywa
- bo koniec mych dni...

Milony twarzy patrzy i mówi nic,
bo to jest rasa zabójczej krwi.

Ja tone już przez brudną rzeź,
już wiatr tylko wspomina mnie.

Leże tak w trumnie - okryciem mym sny i nic już nie chce
- dobre są to dni.

Nie mogę już obudzić się ,
bo życie w koszmarze znów
zniszczy mnie.

Miją tak miliony lat,
kolejnych ludzi wspomomina tylko wiatr....

I po co żyć ? - Po co męczyć się?
najlepej skończyć z tą farsą
i odejść gdzieś , gdzie spokój jest.

autor

Samira000

Napisany: 2006-02-19 Dodano: 2006-02-19 20:53:18

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie