Po czasie
I znów straciłam szansę ... Módlmy się wszyscy o rozum - to wystarczy do szczęścia
Po czasie Twą twarz ujrzałam
W blasku świec doskonałości
A mogłam słyszeć melodię
Bolące błędy i myśli natrętne.
Ptak marzeń uniósł się by znów
Bez skrzydeł o ziemię uderzyć
Róża w sercu uschnięta resztkami sił
Zakreśliła błędnie poczucie winy.
A oczy tak bardzo błyszczące od łez
Powoli zamykają się powieki
Po czasie wszystko tak łatwo jest pojąć
Kryształy lodu wbijają się w serce
Oziębłym spojrzeniem jeszcze raz
Spoglądam na świat by znów pogrążać
Się w morzu Twej twarzy …
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.