po prostu..

Nie wiem już sama, co prawdą a co kłamstwem jest
bezradnie w nieufności zatracam się..

I obawiam się że tu żaden lekarz dusz nie pomoże mi,
nikt nie wyleczy z przypadłości tej umacnianej przez wiele lat.

Zakorzeniona podejrzliwość złością podjudzana
ze smakiem łez wymieszana.

Nie próbuj zrozumieć tym bardziej leczyć
pokaleczonej przez życie duszy,
stłamszonej psychiki.

Możesz być lecz nie tu
Nie przy mnie, nie blisko tak.

Nie zdradzę Ci najgłębszych tajemnic,
ani nienawiści powodów.
Nie nauczę sensu życia
Nie pokażę swojego świata
bo wiem że nadejdzie dzień i zwątpię znów.

autor

Mała666

Napisany: 2010-12-03 Dodano: 2010-12-03 19:39:36

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie