Po rosie
;)
Kiedy słońce wstanie z końcem
nocy, pójdź tam ze mną. W życie
i na łące jaskry śpiące
w kroplach rosy drżą srebrzyście.
Na gałązkach, choć w zalążkach
wolno kluje się ranek. Cudnie.
Jeszcze w pączkach tańczy, pląsa
wstążka tęczy, świtem zbudź mnie.
Już na wzgórzach wzbiera burza
a wśród płatków istna zamieć.
Rosa w różach się zanurza.
Pójdźmy z rosą. Chodź kochanie.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2017-04-04 09:24:46
Ten wiersz przeczytano 3162 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (67)
Twój piękny wiersz przypomniał mi piękną "Pieśń
wieczorną" do muzyki S. Moniuszki. Pozdrowienia ślę z
uśmiechem ;}
piękny obraz budzącego się wiosennego ranka:)
Piękny opis poranka z rosa. Pozdrawiam.
wiersz z "bardzo wysokiej półki" - rymy wewnętrzne,
połączone z subtelnymi rymami zewnętrznymi. i cudowny
opis budzącego się poranka.
może warto zgubić jedną "rosę" z dwóch ostatnich
wersów?
pozdrawiam :)
ps. Jagody w moich "Wenach" nie są przypadkowo
Ladnie i subtelnie,
Na TAK.
Pozdrawiam Stello.:)
piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie
Śliczny erotyk!
Pozdrawiam :)
Jest kochanie, jest erotyk ;-)
Pozdrawiam :)
Przecudny erotyk
Ach te kobiety... :)
kuszą...
pięknie subtelnie... boso wiosenną rosą sama
słodycz:-)
pozdrawiam
Po rosie szczególnie boso
boska przyjemność
i wtedy nogi same niosą
aż pod niebiosa
dla mnie też piękny wiersz!
fajne poklosie porosia:)
pozdrawiam
Piekne zaprosznie, do wspolnego wejscia w nowy dzien.
Moc serdecznosci.