Po Świętach...

Wszystkim ...

Minęły już Święta,
Czas ciszy spokoju,
Zapomniał, więc każdy,
O słowie nadanym,
Geście, uścisku i tym
Co kochamy
Znów pogoń za czasem,
Pieniądzem i sobą,
Zniszczone, co piękne,
Zapomniane, co bliskie,
I tylko materialnie,
Wciąż tacy sami,
Bo przecież Narodzony Maleńki,
Nie ruszył serc skamieniałych,
I nic, że mu zimno, że przykro,
że boli,
Czy ktoś z nas o uczucia
Zapytać zezwoli?
Otóż nie mili państwo!
Materio stworzona,
To, co duchowe nie modne się stało
A to, co bogate w serca się wepchało!

Dlaczego tak jest, że "Świeta, Świeta i po Świętach..." wszystko ulotne, lecz nie potrafimy nawet dotrzymać słowa obiecanego przy wigilijnym stole...

autor

Firmly

Napisany: 2007-01-07 Dodano: 2007-01-07 21:52:18

Ten wiersz przeczytano 3733 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie