Po szalonym moście

Idziesz po szalonym moście
i wydaje ci się to dobre.
Choć nie wiesz jak się złapać liny,
jak zejść.
Dziwne, że się nie zastanawiasz.

Ja mam tyle pytań.
Jak? Dlaczego? Dokąd?
Najważniejsze,
kim ja tak naprawdę Boże jestem?
Wątpię, że tylko tym ciałem…
Czy duchem?
Albo obojgiem naraz?
Z doświadczenia wiem, że są wymiary.
Czy w nich jestem jako tylko jedna dusza?
Co żyje chwile, a co wiecznie?

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2013-10-13 Dodano: 2016-03-28 00:06:21

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie