Pobielony wiersz

Świetny wiersz.

:) dziękuję pięknie moim miłym gościom - wszystkiego
dobrego!

To pobielanie - bardzo przokonywujące, wiatr - a niech
go gęś kopnie! - ale wiatr wydziera się super, a
finisz - rozbrajający. - Noiaforyżm -ileż w nim
prawdy:toż dziurka sama w sobie jest pustką. Tylko
ciasteczko możę być do posmakowania:)
Przesylam moc serdeczności:)

Witaj,

ten wiatr to to dopiero stary psotnik
jest...

Z pozdrowieniami.

Bardzo fajny. Słodka końcówka:) podoba się, aczkolwiek
w puencie pozbyłabym się jednego spójnika

Herbatka ciastko z dziurką
i biały lukier

tak to widzę, pozdrawiam marcepani:)

:) dziękuję serdecznie za wejrzenie, gościmy się
teoretycznie przy herbatce i ciasteczku, ale deser
owocowy byłby pewnie zdrowszy :) - miłego dnia :)

Czyta się jak pyszne ciastko... aż się zachciało, a tu
masz... dieta. Nie masz litości :)

Błękit nieba ucieszy nasze oczy,
słońce wyjdzie z ukrycia, wiosnę radością zaskoczy.
I natchnieniem do życia, przegna myśli niespokojne,
i ten chłód nieznośny aby tylko przetrwać do niej - Do
wiosny...Pozdrawiam

Dzisiaj też...siąpi, szarzeje i tak jskoś smutno...
pozdrawiam serdecznie, miłej niedzieli

Och ta starość.Piękny wiersz.
Pozdrawiam

Dziękuję, cieszę się z Waszych odwiedzin i takiego
odbioru wiersza - zatem - miłego dnia moim gościom :)
miłego!

To byłem ja. :)

Przyznaję otwarcie, że się starzeję i że biel
opanowała moją głowę. Ekscytujący wiersz o jesieni,
miłości i o przemijaniu.
Pozdrawiam serdecznie. :)

Prze-świe-tny! Rzeczywiście pobielony. Bardzo
liryczny. Idę wyć do księżyca :D

Nie starzejemy sie - dojrzewamy, zanim zaczniemy
dziecinnieć ;)

Podobaja mi się Twoje rozważania :)