Początek ludzkości cd.

I za karę piękne życie rajskie się skończyło
Zamieszkali więc na Ziemi. Już nie było miło.
Przyszły w końcu trudne czasy życia codziennego
No a Oni tylko lenić się umieli, nic innego.
Nadszedł czas,że Adam z Ewą coś robić musieli
Więc do pracy , choć z oporem się nareszcie wzięli
A że smutno Im obojgu było tak we dwoje
Zapragnęli mieć potomstwo ,a nawet Ich roje
Od tej pory Adaś z Ewką figlować zaczęli
A do tego,aby przeżyć coś robić musieli.
W końcu wreszcie się udało , Ewka zbrzuchacona.
I niedługo Kain sobie wyszedł z Ewki łona
A po jakimś czasie , mówią,choć roku nie było
Przyszedł na świat Abel jeszcze. Wtedy było miło.
Jednak ponoć, tak czytałem ,że było Im mało
Adaś mówi więc do Ewki: więcej by się zdało.
No i znowu za niedługo na świat chłopak przyszedł.
Adam na to: chyba i tym razem numer mi nie wyszedł.
Chciałbym wreszcie jakąś córkę, by się urodziła
Więc kobieto, może tak byś jeszcze chętna była?
Ewki więcej w tym temacie namawiać nie trzeba
No i od tej pory Adaś Ewce wciąż przychylał nieba
O tym ,kiedyś już dziadowie nam opowiadali
Adaś z Ewką przez swój żywot wciąż się zabawiali
A nasz Pan Im na zabawę, uciechy pozwalał
Bo się Adaś w sprawie seksu ponoć dobrze starał.
Teraz tutaj spytam wszystkich, czy to prawda aby
Że przez osiem wieków Adam nie wychodził z wprawy?
A z zabawy efekt taki,że dech mi zapiera
Dziewięćset trzydzieści dzieci. O jasna cholera.
Po tych ośmiu wiekach jednak,Adam wreszcie rzekł:
Już nie mogę! oddał ducha, no i w końcu zszedł.
A gdy sobie tak pomyślę, gdzież jest kara w końcu
Ja po tak owocnym życiu wzniósłbym się ku słońcu.

autor

jur111

Napisany: 2017-09-13 Dodano: 2017-09-13 18:19:44

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie