Poczekalnia dla nietutejszych
Moje serce oddycha po polsku,
żyły tętnią rosołem z polszczyzną;
w duszy szumią lipy z Czarnolasu,
zasłuchane w nokturny Chopina
Młodość durna, patykiem pisana,
głodna wdzięków podlotnych Balladyn.
Pożądania podróże w nieznane,
na ogniskach od Gitar Czerwonych.
Gdzieś pomiędzy banałem a sacrum,
w sztok jak menel, upiłem się życiem;
pokochałem znienacka, naprawdę,
czas się szczęściem w klepsydrze
przesypał.
Przyszła jesień. Deszcz płacze nad
Staffem,
gdzie przed laty najpierwsze Miłosze,
jak konkluzje z kontekstu wyrwane
rozbierałem, zgłębiając z rozkoszą.
Moje niebo jest pełne aniołów,
piętnowanych, niezłomnych, wyklętych.
Chodzą z dziećmi za rękę do szkoły,
i jak ziemia ojczysta są święte.
autor
BordoBlues
Dodano: 2019-11-21 18:39:42
Ten wiersz przeczytano 3723 razy
Oddanych głosów: 105
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (127)
świetny wiersz i nawet ten zakalec smakuje :)
Doskonała i mądra puenta:) Trudno jest pisać o miłości
ale choc tyle napisano - zawsze się znajdzie coś
nowego :) serdeczności :)
Witaj Arku....
już ten wiersz czytałam i głosik oddałam, teraz
zapraszam do siebie na zapiekankę :)
Piękny wiersz, doskonale i z niezwykłą lekkością
ukazujący uczucia jakie władają naszym sercem.
Dziękuję za odwiedziny i niezwykle interesujący
komentarz.Przepraszam jeżeli mój wiersz zaniepokoił.
Pozdrawiam serdecznie
Witaj Arku, już tutaj byłem, głos zostawiłem, a teraz
tajemnice Ci zdaradzam. Moja wieś jest koło Sieradza,
sad o którym tyle piszę posadził jeszcze dziadek mojej
żony Eli, od marca tegpo roku miszkamy tu już na stałe
ciesząc się spoojnym, sielankowym życiem na wsi...
Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Z pewnością miłość to trudny temat do opisania. Zawsze
kiedy próbuję go ująć w rymy, w końcowej fazie czuję
niedosyt.
Pozdrawiam.
Marek
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/wyczekiwanie-villane
lla-527891?page=5 zamiast rekomentarza i odpowiedzi
na Twoje uwagi na mojej stronie
Zamiast rekomentarza -
Świetny wiersz,a puenta bardzo trafna...pozdrawiam
serdecznie.
Szukam i szuka gdzie ten zakalec? Widziałam tylko swój
palec, jak mi wskazywał na Twoje wiersze,
od strofy ostatniej, aż do tej pierwszej.
Pięknie i trafnie w Twoim zakalcu. Pozdrawiam.
Świetnie. Ale ja piszę, piszę. :))))
Podoba się i to bardzo a puenta trafiła szczególnie.
Radujmy się życiem póki jest.
Pozdrawiam
Dziękuję pięknie za czytanie i Wasze komentarze.
Miłego wieczoru i kolorowych snów. :):)
Piszesz mądrze i pięknie więc zrozumiałe że masz dużo
czytelników.Gratulacje.Jestem jedną z nich choć coraz
mnie mniej.
Arku dziękuję za radę, skorzystałam
W twoim zakalcu jest bardzo dobra rada zawarta w
ostatniej zwrotce - powinnam się do nie dostosować -
pozdrawiam i dziękuję