POCZEKAM
"Tysiące ludzi przed nami spotykał ten sam los i poradzili sobie, wiec i my damy sobie radę!" R.Brasch
Wiesz zdradzę tajemnicę
czas by ujrzała światło dzienne
tylko jeszcze do trzech policzę
zbyt długo tkwiła we mnie.
Pamietasz ten wieczór pochmurny
gotowa byłam na zwierzenia do bólu
powiedzialeś "ale ten swiat jest durny"
i stalo się - zawrzalo jak w ulu.
To było 5 lat temu na wiosnę
zamknęłam z hukiem za toba drzwi
pyta mnie synek - a jak dorosnę
powiesz gdzie tata, czy powiesz mi.
Tajemnica chodzi do przedszkola
i teskni, a ja zyje wspomieniami
zycie jak rzeka tworzy zakola
POCZEKAM - bo wierze, że będziesz z
nami.
autor
DAGMARA
Dodano: 2007-11-15 18:11:40
Ten wiersz przeczytano 368 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Z zycia wziete, bolesne ale prawdziwe..
w zyciu kazdego czlowieka jest wielu
tajemnic, niktore z nich zabieramy ze soba
" w zaswiaty".Wiersz sercem pisany.
Bardzo mi się spodoba twój wiersz , pod każdym
względem, ale najbardziej treści , bo takie piękne
przesłanie mieści. Słowami synka otwiera serce,
szczerze współczuje ci w tej rozterce. I tak przjęta
twoim złym losem, pragnę pocieszyć cię chociaż głosem.