pocztówka z weekendu

(zamieszczony wczoraj, zaginął...)

przestrzeń, co pomiędzy
dźwiękami przesycona
smętne one, upite tęsknotą
o aromacie świeżej jesieni
klawisze, dziwnie same ulegają
biciem serc trącane
bezgłośne wołanie
palce w drodze ku sobie
potrącają dźwięki co jak krople rosy
odświeżają pamięć
chwil, kiedy we dwoje
ten sam czas wdychali
te same fale pieściły im oczy
tę samą muszelkę w dłoni zaciskali
i krzyk mewy ten sam
co budził z uśpienia
ten sam strach ich karmił
ten sam piach na stopach
opadał powoli kiedy się zbliżali
do wrót czasu co dany
i drżenie kto pierwszy powie,
do widzenia. . .

autor

jozen

Napisany: 2008-09-30 Dodano: 2008-10-02 07:54:16

Ten wiersz przeczytano 805 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie