Ucieczka przed zimą

Znowu się spóźniłem, w nerwach chodzę cały,
miałem odlecieć z ptakami, które wcześniej odleciały.
Wredne to potomstwo gadów, przeciwko mnie się zmówiły,
pełno po nich wszędzie śladów i zapach od nich niemiły.
Prosiłem by przed odlotem każdy piórko mi zostawił,
a ja bym sobie z tych piórek bardzo silne skrzydła sprawił.
Razem z nimi bym odleciał, do krajów za siódme morze,
gdy panuje u nas zima, tam jest ciepło o tej porze.
Pewnie jest to niebezpieczne, bo jestem trochę za stary,
ale chciałbym jeszcze w życiu obejrzeć dzikie safari.
Chciałbym lwom spojrzeć w oczy, do żyraf spojrzeć w górę,
zobaczyć Kilimandżaro i afrykańską naturę.
Przepłynąć choćby pontonem, rzekę którą zowią Nilem-
próbować się zaprzyjaźnić z jakimś miłym krokodylem.
Szkoda, że podłe ptaszyska zrobiły mnie znowu w konia,
ale wyjdę w okolicę obejrzeć łojkowskie błonia.
Przepraszam, zapomniałem, wyjście mam już z głowy,
obecnie w tej okolicy jest ogromny plac budowy.
Już nie będzie tak jak kiedyś tu żadnej dzikiej przyrody,
nie za długo przed mym domem będą pędzić samochody.
Nie powiem tu nic złego, bo mnie to już nie wypada,
ale idą inne czasy, będzie tutaj autostrada.
Obecnie po cichu liczę na teściowej obiecane miliony
i jak tylko je dostanę, pojadę w cieplejsze strony.
A gdy z tymi milionami, tak jak dotąd nie wypali,
będę musiał całą zimę eko -groszkiem w piecu palić.
Gdy na opał mi zabraknie- coraz droższy eko-groszek,
wybuduję sobie igloo- będę żył jak Eskimosek.
J. M. 8. XI. 2017R

autor

Jerzy senior

Napisany: 2017-11-29 Dodano: 2017-11-29 12:54:17

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie