Pod Czerwonym Murem

Wzruszające, ilu próśb musiałeś wysłuchać,
Ile błagań trafiło w twą głowę.
Teraz znów patrzysz na owce.
Wystrzel w tłum - spraw by ołów zabił ich wolność.

Co czujesz naciskając spust?
Czy dłoń chociaż lekko drży?
Nie, jest nieruchoma jak oczy,
Czy to oczy? Nie, to tylko białka
Białka pełne kolorów, pełne nienawiści.

Po co ci ich krew?
Nie masz dość swojej?
Krążąc w twoim wnętrzu nie chce towarzystwa,
Lecz ty jej nie słuchasz,
Ty pragniesz krwi dla swych białek.

Naciśnij spust i przerwij myśli w ich głowach
Sprawi ci to radość. Więc zrób to!
Uwolnisz się od lęku,
Leku przed ich wolnością.

Lecz gdy naciśniesz spust
Oni nadal będą wolni!
Wolność nie wypłynie wraz z ich krwią
Oni nadal będą wolni!

A ty nadal będziesz więźniem
Więźniem w swoich własnych białkach
W swojej własnej krwi.

autor

Quvill

Napisany: 2006-10-10 Dodano: 2006-10-12 09:36:47

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie