Pod mostem człowieczeństwa
puste uczuć twarze
pozornie
bezczelnie zbezczynniałe
chowają się mrokiem spojrzenia
odbijającym twoją litość na pokaz
zakaz wstępu oznajmiają
kreowanemu pod siebie zrozumieniu
podskórny przepływ zdarzeń
piętnuje wszystko co fałszywie
nazywane humanitarnym
wmawiającym ich egzystencji
coś o godności
i na powrót jej pozbawiającym
oby tylko odpędzić
swój niezrozumiały strach
te twarze już nauczono
takimi jak ty
zapal swoją świecę
zrozum
spoglądasz w lustrzaną maskę
mówi ci prawdę twojej duszy
a ty wciąż się łudzisz
że przeglądasz się
w krzywym zwierciadle
człowieczeństwa
autor
Ankhnike
Dodano: 2009-07-20 09:39:02
Ten wiersz przeczytano 1508 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Cała prawda o człowieku....
Głębokie przemyślenia, dają wiele do myślenia...:)
dobry wiersz ...nasuwa refleksje...pozdrawiam
wiersz daje do myślenia -prwadziwy - pozdrawiam
Gleboka tresc wiersza zmusza do myslenia...pozdrawiam
upalnie
Wiersz ukazuje obłudę w jakiej żyjemy BRAWO o tym
trzeba pisać. Pozdrawiam;)
Daje do myślenia - dobrze poprowadzone +
Pięknie opisana bolesna prawda...
Ciekawy wiersz w formie,a temat jaki aktualny i
uniwersalny. Działania na pokaz są fałszywe.
wiersz refleksyjny prawdziwy daje dużo do myślenia.
Oj tak, bardzo prawdziwy wiersz...
Żeby kogoś okraść i zranić, trzeba wcześniej omamić.
treść przemawia do mnie
Refleksyjny wiersz... niestety bardzo prawdziwy...
(popraw ''spoglądasz'' )