Pod rękę z refleksją

Nie biegnie już na oślep
aby zatrzymać czas upływający
napiętych chwil bez zrozumienia
na pograniczu wytrzymałości
zakończył swój wyścig
choć to nie meta
a odpoczynku pora

zamknął zmęczone oczy
spojrzał głębiej w szarość
jak we mgle ujrzał postać
w atłasowych rękawiczkach
podążała zwiewnym krokiem
jakby była obłokiem
czy dotrzyma jej kroku

wątpliwości wiatr rozwiał
z nadchodzącym słońcem
wdzięczny za odpoczynek
za sen w zajeździe Zacisze
wyruszył w dalszą drogę
spokojnie bez pośpiechu
w poszukiwaniu…


31.01 – 01.02.2008

autor

kazap

Dodano: 2008-11-14 10:03:26

Ten wiersz przeczytano 2684 razy

Oddanych głosów: 66

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie