Pod wspólnym niebem
to samo słonko nas budzi
gdy noc przed świtem ucieka
pod wspólnym niebem lecz inna
dola każdego człowieka
choć na ten sam świat patrzymy
inaczej go postrzegamy
szukamy szczęścia swojego
i własne snujemy plany
lecz każdy z nas potrzebuje
wsparcia drugiego człowieka
na jego serdeczne słowo
i zrozumienie wciąż czeka
gdy takich ludzi spotkamy
co serca wrażliwe mają
nasze radości i smutki
odtąd wspólnymi się stają
Komentarze (21)
Czytałem z sześcioma - teraz o wiele czytelniej -
bardzo dobrze się czyta:)
Dobrze, że są tacy ludzie:)))
Pozdrawiam!
Dzięki za każdą cenną uwagę.
już usunęłam drugą i szóstą zwrotkę.
Pozdrawiam wszystkich którzy przeczytali ten wiersz.
Ciekawie to ujęłaś a sugestie Krzemanki przemyśl,
popieram :)))
Ciekawy refleksyjny wiersz. Dobrze to ujęłaś. Miło
było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Krzemanko, masz rację, bez trzeciej strofy wiersz
bardzo zyskałby.
Pozdrawiam
Ładnie, rytmicznie. Msz strofy trzecia i szósta, nie
wnoszą wiele do wiersza
i gdyby autorka z nich zrezygnowała, wiersz by zyskał.
Wiadomo, że to sugestia czytelniczki a nie eksperta
i mam nadzieję, że autorka mi ją wybaczy. Pozdrawiam.
Czlowiek nie zostal stworzony po to, aby przejsc przez
zycie samemu, dobra refleksja:-)
Ciepły, pogodny wiersz. Pozdrawiam:)
ha,wybaczam.......przecież nic się nie
stało.pozdrawiam serdecznie.
Przepraszam ,nie z mojej winy nie mogłem dokończyć
komentarza /miałem problem z serwerem,czynię to teraz
Aniu wybacz.
Justyn55,dzięki i dobrej nocki także życzę
Zycie w samotności beż drugiego człowieka, nawet sobie
tego nie wyobrażam ,ciekawie przedstawiłeś tema,miłej
nocy.
Kaztanowiec,Yvet,wandaw, Wam również serdecznie
dziękuję za chwilkę refleksji.Pozdrawiam wzajemnie.
Masz racje człwiek potrzebuje drugiego człowieka :)
Swpaniała refleksja
Pozdrawiam pogodnie i zyczę wspaniałych przyjaźni
Tańcząca z wiatrem, pozdrawiam również serdecznie i
dziękuję.