podajmy sobie dłonie

Panie nie wiem czemu tak jest,
Że tak źle czuję się.
To moja wina jest,
Że nie zawsze umiem wierzyć i uśmiechać się.

Czasem za dużo jest łez.
Najtrudniej mi, gdy o śmierci myśli ktoś bliski
-Ty o tym Panie wiesz,
Najtrudniej, gdy łzy nie spadają mi, lecz Przyjacielu Ci!

Nie umiem pocieszyć
i bólu uśmierzyć.
To zabija mnie, że nie umiem pomóc osobie potrzebującej,
Choć bardzo chcę- nie potrafię; to jest najsmutniejsze w pieśni mej.

Chyba dlatego czasem zapominam o Tobie,
Bo za dużo cudzych łez w głowie.
Nie potrafię niemocy wybaczyć sobie
- Przepraszam ... ; podajmy sobie dłonie!

autor

gisia

Napisany: 2006-08-27 Dodano: 2006-08-29 21:48:35

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie