Podążając za śladem wojny...

Dla wszystkich Polskich żołnierzy, których dusze uleciały na Irackich ziemiach wraz z wiarą... do Boga...

Przyodziani w zieleń
Przyodziani w brąz
Przyodziani w krew
przyodziani w broń...
Ruszyli przed siebie
W piekielną dal
Pełną śmierci...
Smutku...
Ludzkich ran...

Przyodziani w bezduszność
Przyodziani w znieczulicę
Przyodziani w powagę
Pozbawieni łez...
Ruszyli przed siebie
W odległą dal
Gdzie ludzkiego serca
I człowieczeństwa kres...

Przyodziani w kamienną twarz
Przyodziani w krytyczną toń
Pozbawieni ludzkiej psychiki
Ruszyli na front...

Przyodziani w karabiny
Przyodziani w czołgi
Ruszyli na wroga
Zatoczyć kres wojnie...

Po kilku sekundach
Milczącej ciszy
Po kilku minutach
Śmiertelnych fal

Przyodziani w miłość
Przyodziani w skrzydła
Przed obliczem Boga
Zapanował pokój
Zapanował ład...
Podążając za śladem wojny...

Pozostaniecie już na zawsze żywi w naszych sercach [*] ...

autor

Secret_Mirror

Napisany: 2005-09-13 Dodano: 2005-10-10 08:15:44

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie