Podążam twoim śladem - cześć I

Niebiański chód -część I

Na mojej piersi jak na kamiennej płycie
Duchowa, niewidzialna ręka światłem piszę
Nieznane mi słowa, to pisze samotne życie

Zabieram parasol, pogłębiam się deszczową ciszę
Moje zmysły wpadną w głębokie letargi
Samotne życie, słowa pchają się na wargi

Świetlne słowa na piersi światłem pisane ciszą
Myśli niebotyczne nad moja głową wiszą
Przywołuję przyjaźń przywołuję lekko ręką

Idzie ma przyjaźń w czerwieni parasola darem
Pod jej stopami kręgi wody znikające czarem
kibić, wiotkość, moje w pacierzu łkanie

Podążam za nią nie peszy ją me ,milczenie
Liczę kręgi spod stóp, niebieskie promienie
Zatrzyma się, czy pójdzie dalej w przód

Boże wołam - jej niebiański oddala się chód

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2013-09-11 Dodano: 2013-09-11 07:14:30

Ten wiersz przeczytano 1006 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie