Z podmuchem wiatru
Kulistość płonie,
słońce całuje ziemię.
Czerwieni się liść
Z podmuchem wiatru
tańczą liście walczyka.
Drży gołe drzewo
Listopad w plusie.
Zimne kropelki rosy
studzą marzenia
Złociste liście
pod stopami szeleszczą.
Ziemia łzy toczy
Pustoszeją parki,
ławki łzami zroszone.
Pajęczyny ślad
Nagie korony
drzew zasypiają zimą.
Gnije kobierzec
/I.Ok./
autor
Czatinka
Dodano: 2011-11-07 10:54:07
Ten wiersz przeczytano 1174 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Słońce całuje ziemię, natura spokojnie do snu się
układa...Piękne haiku :-) Pozdrawiam :-)
Czatinko, lekkość, z jaką udaje Ci się pisać haiku
mogę przyrównać do tytułowego "podmuchu wiatru", ot
dmuchnąć i jest!. Uważam jednak, aby w tej formie się
wypowiadać trzeba mieć niebywałą intuicję, bystrość
umysłu i wrażliwość.A swoją drogą ucz mnie, ucz,
zauważać szczegóły i szczególiki w każdym oddechu,
póki jest dany.Jesteś prawdziwym Aniołem, także na
jesienne dni listopadowe. *******
Listopad to właśnie.
Pozdrawiam:)
piękny choć smutny ten jesienny pejzaż, duży +
ładne haiku chociaż takie smutne - późnojesienne -
pozdrawiam:)
a każde haiku, jak maleńki, opadający na ziemię, złoty
listek :-)
jesienna seria haiku...dobrze oddająca
klimat...pozdrawiam
Zimno i jakoś smutno,a szczególnie nie nastraja
pozytywnie ten gnijący kobierzec, ale cóż listopad
mamy.Pozdrawiam :)
Pięknie, jesiennie! Pozdrawiam!