Podnoszę się

nogi ugięte
lekkością wolności
łapią oddech
na kolejny stopień
mych pragnień

ręcę zdarte
od prac nad czystoscią słów
by znów
wśród ludzi sie zgubić
i łapać poręcze zdań

głowa z krzykiem wstecz
chłonie poranne krople łez
osiadłe na bujnych włosach

żywsze ciało
po trudzie hartowania
budzi słoneczne promienie -
to dzienny brzask!
kąpie zaspane oczęta
łamiące ostatnią pustkę nocy

to ja
podnoszę się

Świeżość nowego dnia po trudach poprzedniego. Podnoszę się od cierpień, myśli...

autor

Zwiastun Nocy

Napisany: 2006-08-03 Dodano: 2006-08-03 13:35:41

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie