Podróż
Na łódce z łupiny orzecha
ku marzeniom uciekam;
ma łódka malutka, a fale życia
takie olbrzymie są.
Moją latarnią morską
serce drugiego człowieka;
w łupince, jak w skrzynce, zamknę je.
Odpływam z jawy ku snom.
autor
sosna
Dodano: 2007-07-28 14:42:49
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Nie zamykaj serca - latarni, bo drogę zgubisz....
Udanej podróży ku marzeniom.
"Moją latarnią morską
serce drugiego człowieka"- to jest po prostu piekna i
mądra myśl!
w wydrążonej łupinie orzecha brzmi bardzo ciekawie,a
serce drugiego człowieka twoją latarnią brzmi bardzo
optymistycznie.Ciekawy wiersz,nawet bardzo.
Zawsze we śnie lepiej jak na jawie..tylko odpływać:)
podoba się - minimum zapisu - a przekaz ogromny!
Ładnie wymyśliłaś tą łupinkę, ciekawy wierszyk.
śliczny wiersz...krótki a jak wymowny...
Bardzo ładny wiersz, który świadczy o towim
profesjonalizmie w poezji. "dzieło wychwala tworce"
jak to kiedys powiedzał pewnien madry człowiek :)
Urokliwa podróż :) Jak dobrze, że serce drugiego
człowieka świeci tak jasno i nie pozwoli rozbić się o
brzeg...