podróż
jestem jak pociąg
zatrzymujący się na wielu stacjach
ciągłe przyjazdy i odjazdy
nie ma czasu na otwarcie wszystkich
drzwi
nie ma siły na pozbycie się ciężaru
chciałabym wrócić na jedną taką…
zbyt szybką opuszczoną…
tak bardzo utęsknioną…
za późno
tory prowadzą wciąż naprzód
autor
mańka
Dodano: 2009-01-09 15:00:26
Ten wiersz przeczytano 446 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Pędzimy przez życie jak pociąg ....:)