Podróż
widzę siebie, z daleka przez mgłe
jak mnie prowadzisz, odprowadzasz
wzrokiem
i widze wszystkie chwile, i dobre i złe
czas zamarł, jak moje myśli, na wieczne
chwile
moja dusza, spokojnie przez łąki już
idzie
w kierunku wschodzącego słońca, przez
trawy
z plecakiem myśli i wspomnień
a w pamięci każde z serc, jakie tu mnie
pokochało
ta wyprawa dobiega końca, czas gasić
ognisko
słońce powoli przykrywają chmury myśli
przez te dni, było wiele chmur, i burz
lecz w pamięci tylko te słoneczne,
chwile
gdybyś kiedyś chciał mnie spotkać w
krainie
w której nasze myśli się zbiegły
usiądź jak ja, w ciszy, zdala od
wszystkiego
i posłuchaj wiatru, w nim są myśli
kiedy o mnie pomyślisz, pojawie się obok
wiatr dmuchnie w Twoje ognisko, ogrzeje
Cie
bo każdy z nas pozostanie tu na zawsze
w tym miejscu, tam gdzie spotkały sie nasze
myśli
i nie czas, nie miejsce, lecz miłość nas
zatrzyma
Komentarze (3)
zatrzymanie czasu ciepłych bezpiecznych myśli Poezja
urokliwa sugestywna Ma piękny klimat +
nie lubię białych( bo sama ich pisać nie umiem) ale
ten jest tak wymowny ,że nie idzie zostawić go bez
pochwały!
Czy aby na pewno klimat tego wiersza jest obojętny ???
dla mnie nie ale to tylko moje odczucie. Wspomnienia
zawsze mamy te słoneczne myślę ze dobrze gdy umysł
wypiera te złe i smutne podoba mi się :o) +