Podróż po całym świecie XLVIII

Lato, chciałoby się gdzieś ruszyć, a nie można i się nie da. Stąd dziś i jutro po podróżujemy w wspomnieniach.

"Podróż po całym świecie XLVIII".
21.07.2020r. wtorek 09:37:00

I
W Muzeum Sztuki w Denver widziałem Wniebowstąpienie. Był to oczywiście obraz Benjamin-a West-a, a dokładnie olej na płótnie z 1801 roku.
Na obrazie widać jak Pan Jezus w uroczystej glorii wstępuje do Nieba. Rozkłada szeroko ręce i unosi się w górę. My zwykle przyzwyczajeni jesteśmy do pokazywania tego wydarzenia w momencie pożegnania Pana Jezusa z uczniami.
Na obrazie widać apostołów i towarzyszące im niewiasty, które patrzą w górę, lecz ich wzrok nie jest skierowany na Jezusa. Jego już prawdopodobnie nie widzą- zgodnie z tym, co jest zapisane w Dziejach Apostolskich.
Rozłożone ręce Pana Jezusa mają nam przypominać o ukrzyżowaniu, które wraz z zmartwychwstaniem było wypełnieniem Jego misji tu na Ziemi.


Amerykański sen poza horyzontem.
W tym roku moja siostra, szwagier
I ich przyjaciele, a moi dobrzy znajomi
Mieli być w USA.
Moja ciocia i wujek
Od kilku lat jeszcze z wizami
Latali do USA
I każdego roku zwiedzali inny Stan.
Teraz mamy stan pandemii
I przez to w tym roku,
Mimo, że już można latać
Jednak wszystko będzie amerykańskim snem.
Myślę, że mam dobre zdrowie,
Poza oczami,
Ale nie będę się narażać.
W Szwecji i Danii byłem w lutym.
Może do Włoch na sylwestra się wybiorę.
Może, też nad morze, ale nasze polskie,
Odwiedzić zaprzyjaźnionych ludzi.
O dzikim zachodzie dużo pisałem w 2015 roku.
W tym roku jeszcze przed pandemią zakładałem
Wnikliwe zwiedzanie ojczyzny.
Teraz ludzi wszędzie się pojawia,
A ja myślę sobie po co się narażać
I ewentualnie do domu, gdzie dziadkowie są
Przynosić chorobę.
O Ameryce jeszcze napiszę, jak sen znów jawą będzie.


II
W kościele w San Lorenzo, czyli w Borgo di San Lorenzo we Włoskiej Toskani widziałem Zesłanie Ducha Świętego. Jest to olej na płótnie z 1648 roku autorstwa Jacopo- a Vigmali -ego.
Obraz przedstawia kolejną scenę z Dziejów Apostolskich, jest to kontynuacja historii, którą wspominam w poprzedniej części wyżej.
Było słychać z Nieba szum, a potem deszcz czerwonych płomyków wylewa się na apostołów i Maryję. Widzimy je nad głowami wszystkich przedstawionych na obrazie osób. Matka Boża siedzi w centrum. Na pierwszym planie poza Maryją widzimy najważniejszego apostoła, a więc św. Piotra z prawej oraz najmłodszego św. Jana z lewej. On to był jednocześnie Ewangelistą. Nad postaciami widzimy Ducha Świętego . Jest namalowany zgodnie z tradycją pod postacią białej gołębicy.


Te tak często odwiedzane przeze mnie Włochy.
Ten Półwysep a nie Wyspa,
Da się przejść z buta.
Jego kształt o tym nam mówi,
Ale ja butowałem drogi
I bezdroża częściowo,
Reszta to głównie autokary.
A także statki,
A teraz jak miło powspominać
I zanurzony w Toskańskim słońcu wspomnień
Pamiętam jak szukałem wiatru w polu.
Italio, ja tęsknię za Tobą,
Ale będę szczery bardziej za Francją.
Tamta francuska kochanka
Częściej i ochoczo mnie gościła.
Jednak dziesięć w skali podróżnika,
To Ty Italio.


III
Pozostajemy we wspomnieniach na Włoskiej Ziemi. Udajemy się do Rzymu, a tam w kościele Santissima Trinita dei Pellegrini widziałem Trójcę Świętą. Oczywoście znów na obrazie, a dokładnie w oleju na płótnie z 1625 roku. Autorem jest Guido Reni.
Jak zauważycie im późniejsze wydarzenia Biblijne w tych moich dzisiejszych wspomnieniach to tym wcześniej namalowane obazy, o których wspominam. Na obrazie widać jak Bóg Ojciec patrzy nam prosto w oczy. Na Jego poważnej twarzy da się zauważyć ślad bólu. Bólu ojca, który doświadczył śmierci dziecka. Poniżej widzimy Ducha Świętego, zgodnie z tradycją pod postacią białej gołębicy. Jego rozłożone skrzydła naśladują gest Ojca, a jeszcze poniżej jest widać jak na krzyżu umiera Pan Jezus.
Ten tym ikonograficzny nazywa się Tronem Łaski. W klasycznej wersji Bóg Ojciec trzyma krzyż, tutaj są pewne modyfikacje. Te modyfikacje owego stylu wynikają z ogólnej koncepcji całego dzieła. Obraz ten przedstawia dwa światy przedstawione poziomym ramieniem krzyża. Krzyż i wiszący na Nim Jezus-Bóg łączy te dwie rzeczywistości. Górna i dolna część kompozycji jest utrzymana w nnej tonacji kolorystycznej. Część znajduje się w Niebie, część na Ziemi.


Italio przegrałaś z Francją,
Ale w nagrodę powspominam Cię jeszcze.
Wszakże jesteś zachwycająco piękna
I zdecydowanie bardziej Twój język kocham.
Nawet o jego naukę na studiach walczyłem,
Bo nie chciałem wpaść w sidła francuskiego,
Na który mnie zapisano.
Teraz czas na zmianę,
Czas wrócić w Twe ramiona,
Na Turyńskie drogi i bezdroża.
Jak Bóg pozwoli,
A Pandemia odda koronę Hadesowi
I znów bezpiecznie można będzie podróżować.
Owszem ryzyko zawsze jest,
Ja chcę zobaczyć buty Van Gogha.
Jednak nie zobaczę ich ani w Italii,
Ani we Francji
Lecz w Holandii, w Amsterdamie.
Stamtąd mam wspomnień jak na lekarstwo.
No, ale nadrobię zaległości.
A teraz niech dokona się pożegnane wspomnień
I witaj Ty Ojczyzno ma,
Szlachetna ma dumo,
Ty, która z wszystkich krain na Ziemi i na Niebie
Na pierwszym miejscu,
Wraz z Bożym Niebem, do którego zmierzam.

Jak się cieszę z waszej obecności :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-07-21 Dodano: 2020-07-22 08:21:27

Ten wiersz przeczytano 1103 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie