Podróż po całym świecie XXXII

Kolejna odsłona tego cyklu.

"Podróż po całym świecie XXXII".
01.04.2019r. poniedziałek 16:30:00

I
W Krakowie w wspomnianym już nieraz Muzeum Narodowym widziałem, że są Machabeusze, na obrazie z 1842 roku, jest to olej na płótnie autorstwa Wojciecha Stattler-a.
Obraz ten nie jest ilustracją jednej, konkretnej sceny. Przedstawia przyczyny wybuchu i przebieg powstania Machabeuszy. Powstanie wybuchło w 167 roku przed Chrystusem. Palestyną rządziła panująca w sąsiedniej Syrii hellenistyczna dynastia Seleucydów. Dokładnie król Antioch IV Epifanes on to postanowił narzucić Żydom grecką kulturę i pogańską religie.
Wtedy to Żydzi w obronie swej wiary i tradycji chwytali za broń.
Obraz o tematyce religijnej były dla polskich artystów XIX wieku okazją do aluzji na temat polskiego losu. Powstanie Machabeuszy miało sie ówczesnym odbiorcą kojarzyć z niedawnym powstaniem listopadowym 1830-1831. Artysta Adam Mickiewicz podsynął pomysł na temat tego dzieła, a książe Adam Czartoryski pokrył koszty finansowe.
Malowidło to zdobyło uznanie nie tylko Polaków. O tym dziele entuzjastycznie wypowiadał się m.in. Juliusz Słowacki. Krytycy zagraniczni też dobrze się wypowiadali, tacy, z tzw. Salou Paryskiego.



To nie bajka, że pragnienie zwiedzania świata
Jest we mnie wciąż silne,
A co zobaczę sprawia, że się tym dzielę.
Nawet, gdybym był niemową to powiedziałbym wam
I na własnym podwórku, w ojczystym kraju
Tak wiele może zachwycać.
Ktoś powie, gdzie jest prawda, a gdzie sztuka.
Ja jednak wiem, że prawda jest sztuką,
A w sztuce prawda.



II
W Warszawie w Muzeum Narodowym widziałem Maryję z Dzieciątkiem wraz z świętymi Perpetuą I Felicytą. Autor jest nieznany, jest to tempera na desce z roku około 1520.
Na tym obrazie Maryja została przedstawiona na tym obrazie w poczwórnej roli. Po pierwsze jako Matka Pana Jezusa, którego trzyma na ręku. Po drugie jako królowa nieba i ziemi, a aniołowie jej nakładają koronę na głowę. Po trzecie jest przedstawiona jako nowa Ewa, która zmazuje grzech pierworodny i trzyma w ręku jabłko, które to podaje Jezusowi, jako nowemu Adamowi. Po czwarte była przedstawiona jako Gwiazda Morza, jako przewodniczka i opiekunka nie tylko marynarzy, ale tylko metaforycznie wszystkich ludzi pokonujących wszystkie fale życia.
Maryi i Jezusowi towarzyszą dwie święte, czyli Felicyta i Perpetua. Były to chrześcijanki żyjące w II i III wieku w rzymskiej prowincji Kartagina na terenie obecnej Tunezji.
Obraz ten jest utrzymany w konwencji zwanej sacra conversazione, czyli święta rozmowa. Obraz ten powstał najprawdopodobniej w Wielkopolsce, zapewne ufundował go biskup poznański Jan Lubrański, który żył w latach 1456-1520.


Wiosennie już było,
Gdy na kolejną wyprawę mnie wzięło
I tak kiedyś zmierzyłem nasz kraj
Idąc z buta aż do zdarcia.
Nie chcę wyrzucić za siebie tych wspomnień,
A mój wzrokoszok wam przekazuję.
Wystarczyła chwila, a myśleli, że jestem szpieg.
Nie jest to Prima Aprilis,
Że przed kolejnymi wyprawami mam niepewność.


III
W Krakowie w sanktuarium Ecce Homo widziałem olej na płótnie z 1879 roku zatytułowany Ecce Homo autorem jest Adam Chmielowski, czyli św. brat Albert.
Na obrazie widać czerwony płaszcz, który rozchyla się na piersiach Pana Jezusa. Tytuł obrazu z łaciny oznacza Oto Człowiek. Jest to popularny od stuleci motyw w sztuce. Ukazana scena jest sceną z Ewangelii według świętego Jana.
Oprawcy chcieli upokorzyć i ośmieszyć Pana Jezusa dlatego dali mu prześmiewcze królewskie insygnia. A mianowicie koronę cierniową i berło z trzciny.
Leon Wyczółkowski, który był ówczesnym artystą, on to napisał, że największy wyraz u Chrystusa dał Chmielowski. Do postaci Pana Jezusa pozował Bolesław Krzyżanowski, który byl kuzynem późniejszego świętego.



Tak przeskakujemy pomiędzy obecnymi i byłymi stolicami,
Ale najważniejsze, że prawdziwa przygoda jest między nami.
Gdyby każda Miłość dopatrywała się świadomej racji
To nie byłoby świadomych lub nieświadomych
Motywów w sztuce,
A ja z mych podróży robię raport.
Zaraportuję wam także wtedy,
Gdy dotrę do Edenu.
Jestem pracowity jak mrówka,
Chodzę obładowany jak osioł,
Czuję się jak baran, mimo, że jestem byk,
Bo znów jakaś żmija podłożyła mi świnię
I myśli, że wystrychnęła mnie na Dudka.
Wszystko jest psu na budę,
A ja mimo to brnę natarczywie jak mucha przed deszczem.
Gdzie kolejna przygoda?
Zobaczcie poniżej.


IV
W Paryżu w Luwr, jest olej na płótnie z 1642 roku, jest na nim św. Józef Cieśla autorstwa Georges-a de la Tour-a.
Na obrazie tym widać światło świecy trzymanej przez Pana Jezusa. Z cienia nie do końca wydobywa się postać Józefa, który jest zapracowany. Nasze oczy zatrzymują się przede wszystkim na rozświetlonej twarzy Zbawiciela.
Obraz ten pokazuje Józefa w apokryficznej scenerii, a więc jako człowieka starszego i będącego cieślą. Umieszczona w ręce Jezusa świeca nawiązuje do sceny z Ewangelii według św. Jana: "A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie mieć światło życia".
Ponadto obraz ten jest pewnym symbolem, bo św. Józef pracuje przy obróbce belki, która przypomina krzyż.


Pana Jezusa można wszędzie odnaleźć,
Nawet we współczesnym Paryż-u
I wiem, że On to mój dobry Przyjaciel,
Który podnosi mnie
I mówi mi, że życie to niezła przygoda,
Do której mnie znów wzywa.
Taka jest prawda, że znów wyruszam
We wspomnienia.
Niebawem się dowiecie, gdzie dotarłem
Jak wróciłem z Paryża.

Cieszę się, że jesteście, zapraszam ponownie.

autor

AMOR1988

Napisany: 2019-04-01 Dodano: 2019-04-03 14:55:51

Ten wiersz przeczytano 1152 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie