Podróże podniebnie

Między niebem a ziemią,
gdzieś na końcu świata.
Tam, gdzie ukryte żywioły drzemią,
tam gdzie się piekło z niebem splata.
Zazębiają się ze sobą,
złe i dobre moce.
Tam wspólną idą drogą,
pochmurne dni i ciemne noce.


Tam uciekają niespełnione marzenia.
Stamtąd przychodzą do nas frustracje.
Czego zabrakło do ich spełnienia,
myślimy o tym, siedząc przy kolacji.
Różami usłane drogi.
Ulice wyścielone mgłą,
lecz róże kaleczą nasze nogi,
a po mgle, mokre plamy z nas drwią.


Twarze życzliwe z uśmiechem,
miłym wzrokiem zerkają,
lecz w głębi, odbija się echem,
i nienawiść z zazdrością czyhają.
I ciągłe bujanie w obłokach.
Marzenia o królewnie z bajki.
Pojęcie świata na opak,
ucieka nam z rąk,
jak dym z fajki.



Życzenia dobre i złe,
burze lokalne i wielkie.
Tym wszystkim, uraczyć nas chce,
nasza zawiść, i nabić w butelkę.


Gdzie ośnieżone szczyty gór.
Gdzie harcuje stado troli.
Pośród pierzastych, ciemnych chmur.
Tam mieszka szczypta dobrej woli.

autor

13-13-13

Dodano: 2006-05-06 19:28:42

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie